Pracownia w Bursie


OPIEKUN MGR MAŁGORZATA TARSA-BIELAK


S jak Sztuka

K jak Kultura

I jak Intelekt.

 

Pracownie w bursie  tworzy młodzież, której w rozwoju pasji oraz zainteresowań pomagają wychowawcy związani z szeroko rozumianą kulturą i sztuką. Jesteśmy otwarci  na różnorodne inicjatywy wychowanków, którzy realizują siebie poprzez sztukę, rozwijają swoje zainteresowania, kształtują osobowość, stając się wyczulonymi na piękno i wrażliwymi na drugiego człowieka.

Pracownia swoją działalność rozpoczęła w 2009 roku w Internacie Międzyszkolnym w Starym Sączu (od 2021r. Bursa Szkolna w Starym Sączu). Obecnie posiada dobrze wyposażoną salę przeznaczoną do praktycznych ćwiczeń oraz działań artystycznych jak również zaplecze wystawiennicze do prezentacji osiągnięć młodzieży (Galeria art.).

Zakres merytoryczny, charakter i formy zajęć dostosowane są do zainteresowań wychowanków, liczebności grupy, wyznaczonych celów, potrzeb placówki i lokalnego środowiska. Treści programowe zostały ujęte w płaszczyznach działalności, które wzajemnie się przeplatają i uzupełniają. Wyznacznikiem typu zajęć artystycznych proponowanych wychowankom  są zainteresowania młodzieży.

Realizowane zadania mają charakter interdyscyplinarny obejmujący działania inspirująco-integrujące w zakresie sztuk pięknych. tj. malarstwo, rysunek, muzyka, film, teatr edukacja medialna.

Informacje o bieżących akcjach w aktualnościach.

Międzynarodowy Dzień Teatru

Międzynarodowy Dzień Teatru

p r a c o w n i a / s c e n a b u r s y
Międzynarodowy Dzień Teatru
Małgorzata Tarsa -Bielak
 
Z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru wszystkim twórcom i miłośnikom teatralnych scen życzymy samych satysfakcjonujących doświadczeń teatralnych!
Dziękujemy, że jesteście nami i współtworzycie wyjątkową scenę w bursie.
Z okazji Święta Sztuki przygotowałam dla Was fotograficzny reportaż z widowiska „Maski” realizowanego przez pracownie w bursie w 2014r. , a słowa Bolesława Prusa z powieści „Lalka” niech będą dla Was przesłaniem na następne lata.
„Świat podobny jest do amatorskiego teatru; więc nieprzyzwoicie jest pchać się w nim do ról pierwszych, a odrzucać podrzędne. Wreszcie, każda rola jest dobra, o ile grać ją z artyzmem i nie brać zbyt poważnie.”